PROBOSZCZOWIE

 

• - 1331 ks. Franciszek

• - 1416 ks. Jan

• - 1417 ks. Mikołaj Klose z Otmuchowa

• 1640 - 1686 ks. Franciszek Ochocki z Koźla

• 1686 – 1694 ks. Jan Józef Brisch z Dobrodzienia

• 1694 – 1719 ks. Paweł Franciszek Mikołaj z Toszka

• 1719 – 1736 ks. Wawrzyniec Liborius Czakaj z Leśnicy

• 1736 – 1776 ks. Witold Widera

• 1776 – 1814 ks. Andrzej Ferdynant Czech z Karlowic/Brzeg

• 1814 – 1834 ks. Jan Marx z Ołomuńca

• 1834 – 1891 ks. Michał Kania z Kobior koło Pszczyny

• 1891 – 1892 ks. administrator ks. Bruno Laska z Toszka

• 1892 – 1914 ks. Rudolf Dürschlag z Piotrowic Wielkich

• 1914 – 1945 ks. Franciszek Bartoń z Brosütz

• 1945 – 1946 administrator ks. Winfried Steffen z Koźla

• 1946 – 1949 ks. Hubert Sikora z Raciborza

• 1949 – 1959 ks. Joachim Morawiec z Raciborza

• 1959 – 1974 ks. Konstanty Adler z Kostowa

• 1974 – 2006 ks. Alfred Klimek z Leśnicy

• 2006 – ks. Jan Palus z Dziewkowic

 

Ks. Winfried Steffen

Winfried Steffen urodził się w 1913 w niemieckim - Eylau (aktualna nazwa tego starego pruskiego miasta to Iława, a po łacinie Ylavia) jako piąte z ośmiorga dzieci. Jego ojciec był nauczycielem historii, a matka była prostą, skromną i pobożną kobietą.

W 1920 roku rodzina przeniosła się do Nysy. Winfried Steffen studiował na Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Został wyświęcony 7 sierpnia 1938 roku przez kardynała Bertrama, jako jeden z 54 alumnów. W latach 1945 – 1946 zostaje proboszczem
i administratorem parafii w Muldenau (czyli w Poniszowicach).

W 1947 roku przenosi się do Weisswasser. W 1949 roku zostaje Wikarym w Forst ( dawne DDR) , a w 1952 roku w Spremberg. Natomiast w 1953 roku Ks. Steffen przychodzi jako wikariusz parafialny do Guben, a w roku 1957 zostaje mianowany proboszczem i pracuje tam aż do przejścia na emeryturę w 1988 r. ( od tamtej pory mieszka w Görlitz ). W parafii w Guben zaczął budować życie parafialne, uczył też katechezy. Kazania głosił w ośmiu kapliczkach. W 1971 roku, po latach starań, upragniony kościół został poświęcony.

Ks. Winfried Steffen, 7 sierpnia 2008 roku obchodził Jubileusz 70- lecia kapłaństwa, a w bieżącym roku będzie świętował Jubileusz 75-lecia kapłaństwa.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Ks. Franciszek Ochocki

W wyniku wojny trzydziestoletniej większość gospodarstw na ziemiach śląskich podupadło. Dużo ludzi zginęło w czasie wojny  , a wkrótce po niej od zarazy, która panowała na tym terenie.
Z wyprawy wojennej  nie powrócił także właściciel Poniszowic Piotr Sedlnicki. Parafią administrowała jego żona Barbara. To ona sprowadziła do Poniszowic nowego proboszcza ks. Franciszka Ochockiego.
Był on duszpasterzem w Poniszowicach w latach 1640-1686. Ksiądz Franciszek urodził się w Koźlu w roku 1610 , studiował w Ołomuńcu i również tam  odbyły się w 1636 roku jego święcenia kapłańskie.
Po 4-letnim  stażu w tej diecezji został proboszczem w Poniszowicach. Od samego początku swej działalności zabrał się  do odbudowy zniszczonego i sprofanowanego heretyckimi praktykami religijnymi kościoła. Postawił nowe ołtarze, odbudował spalone probostwo. Wybudował je w ciągu paru miesięcy z doskonałego drewna sosnowego.
Ksiądz Ochocki był dobrym pasterzem parafii Poniszowice. U swoich wiernych zyskał opinię obrońcy praw ludzkich, , pobożnego, łagodnego kapłana, miłośnika literatury i historii antycznej.
Jeszcze w sędziwym wieku czytał w oryginałach pisma klasyków. Dzięki swej rozumnej działalności otrzymał nominację na arcykapłana. Jego życzeniem było ,, umrzeć jako uczony mąż”. Zmarł w roku 1686 w wieku 76 lat i po 46 latach owocnej pracy duszpasterskiej w naszej parafii.

Ks. Jan Brisch

Po śmierci ks. Ochockiego duszpasterstwo w Poniszowicach przejmuje ks. Jan Brisch z Dobrodzienia. Urodzony w polskiej rodzinie, studiował filozofię i teologię w Ołomuńcu. Święcenia otrzymał w roku 1678 w Nysie. Przez 2 lata był wikarym w Toszku, potem przez 6 lat proboszczem w Kotulinie, by w roku 1686 przybyć do Poniszowic. Włodarzył w naszej parafii do roku 1694.
W 1694r.  Ks. Proboszcz Jan Birsch otrzymał przeniesienie do Toszka i tam jako arcykapłan zmarł po 16 latach.

Ks. Paweł Franciszek Mikołaj

Miejsce ks. Ochockiego w Poniszowicach zajął ks. Paweł Franciszek Mikołaj, urodzony w Toszku w 1653 roku. Filozofię studiował we Wrocławiu, teologię w Krakowie. Święcenia otrzymał w roku 1684 w Nysie. Przez pewien czas był kapelanem w Tworogu, a następnie w Kotulinie, ujeździe i Toszku. Od 1694 roku do 1719 roku był proboszczem w naszej parafii. Cieszył się dobra opinią wśród wiernych. Zmarł w 1719roku, mając 66 lat.

Ks. Laurentius  Liborius Czakaj

Kolejny proboszcz parafii Poniszowice ks. Laurentius  Liborius Czakaj pochodził z Leśnicy. Studiował i święcenia kapłańskie otrzymał we Wrocławiu w roku 1716. Początkowo był wikarym w naszej parafii u boku ks. Mikołaja, a po jego śmierci został proboszczem. To on właśnie począwszy od roku 1720 zaczął pisać kronikę naszej parafii. Pisał ja w języku łacińskim , a w 1925 roku przetłumaczono ja na język niemiecki. Tak więc to dzięki jego inicjatywie mozolnej pracy posiadamy cenne wiadomości na temat naszego kościoła i parafii. Ks. Czakaj  zmarł  w styczniu 1736 r.  Zgodnie z ówczesnym zwyczajem pochowano go przed głównym ołtarzem w kościele.

Ks. Witold Widera

Kolejnym proboszczem w Poniszowicach został w roku 1736 ks. Witold Widera. Ks. Widera dożył w naszej parafii 71 lat. Zmarł  na puchlinę wodną w 1776 r. Podczas swej kadencji współpracował z następującymi wikarymi:

• ks. Tomaszem Zlotniczkiem  (1740-1744  i 1746-1747),
• ks. Józefem Zoglowkiem ( 1747-1748),
• ks. Walentym Nowakiem  ( 1748),
• ks. Tomaszem Schowskim ( 1748),
• ks.Pawłem Szerzinkiem  ( 1748-1749),
• ks. Franciszkiem Sczendzina ( 1750-1751),
• ks. Mateuszem Ryorem ( 1751-1754),
• ks. Grzegorzem Jonasem ( 1754-1755),
• ks. Antonim Czaja z Mechnicy( 1754-1761),
• ks. Janem Nolikiem ( 1765-1766),
• ks. Antonim Czaja z Mikulczyc ( 1766-1767)
• i ks. Janem Beckerem( 1766).

Ks. Andrzej Ferdynand Tschech

We wrześniu 1779roku przybył do Poniszowic nowy proboszcz ks. Andrzej Ferdynand Tschech z Carlsmarkt. Był on dobrym księdzem, lubiano go za energiczną działalność, ale równocześnie miał trudny charakter  , prowadził długotrwałe procesy z byłym administratorem księdzem Beckerem. Przez długie lata był sam, dopiero w roku 1791 zamieszkał z nim wikary ks. Michal Hermann.
Ksiądz Tschech zmarł 14 stycznia 1814 roku. Wikary ks. Hermann pozostał w Poniszowicach do czasu mianowania następnego proboszcza.

Ks. Jan Marks

 Ks. Jan  Marks pochodził on z Schönau. Uczęszczał do gimnazjum w Opolu, później studiował na uniwersytecie wrocławskim. Tam ukończył studia teologiczne i otrzymał święcenia kapłańskie. Zanim przybył do Poniszowic, był administratorem w Chrumczycach. Był dobrym kaznodzieją, chociaż rzadko wygłaszał kazania. Po 3- miesięcznej chorobie zmarł w wieku 48 lat, nie odnaleziono grobu.

Ks. Michał Kania

W roku 1835 do Poniszowic przybył nowy proboszcz ks. Michał Kania. Od razu przystąpił do odnowy kościoła, cmentarza i remontu plebanii.

Spośród wszystkich proboszczów  parafii Poniszowice ks. Michał Kania cieszył się szczególnym uznaniem wiernych. Włodarzył on w naszej parafii w latach 1834-1891.

Ks. Kania urodził się on w roku 1805 w Kobierzu koło Pszczyny. Do gimnazjum uczęszczał w Gliwicach, uniwersytet skończył we Wrocławiu. Tam tez otrzymał święcenia kapłańskie w 1832 roku. Po 2 - letnim stażu i pracy w Ujeździe otrzymał nominację na duszpasterza Poniszowic. Sprawował także dodatkowa funkcję powiatowego inspektora szkolnego. W Poniszowicach prowadził działalność społeczna i oświatową m.in. założył Towarzystwo Wstrzemiężliwości. W 1855 roku został mianowany komisarzem biskupim kilku parafii m.in. Pyskowice, Toszek, Lubliniec, Strzelce Wielkie i Małe, Głogówek i Ujazd.
     

Za dobrą pracę został wyróżniony orderem i mianowany honorowym kanonikiem kościoła katedralnego we Wrocławiu.
     

Podczas 35 –letniego sprawowania urzędu komisarza biskupiego ksiądz Kania poświęcił 5 kościołów: w Zabrzu,  Goduli, Pyskowicach, Pławniowicach i na Górze Św. Anny.
      

Ks. Kania zmarł w 1891 roku. Pozostawił po sobie imię zacnego, powszechnie szanowanego duszpasterza. Po 57 latach pracy w parafii Poniszowice opłakiwało jego odejście w kondukcie żałobnym 33 księży i niezliczony tłum wiernych.

Ks. Rudolf Dürschlag

W 1892 roku  przybył do parafii ks. Rudolf Dürschlag z Piotrowic Wielkich.

W czasie wzmożonej germanizacji Śląska w latach 1871 – 1887 zabraniano mu odprawiania mszy świętych i wygłaszania kazań. Nie podporządkował się temu zakazowi i został skazany na zapłacenie wysokiej grzywny z zamianą na 8 tygodnia więzienia. Nie mógł zapłacić 110 talarów, więc odsiedział wyrok w więzieniu. Po zwolnieniu odprawiał msze św. w Piotrowicach, swoim rodzinnym mieście i sprawa ponownie trafiła na wokandę sądowa. Odesłano go na probostwo w Bawarii. Po powrocie proboszczował w Sierotach koło Toszka, a od roku 1892 w Poniszowicach.

Za jego czasów odbyły się w Poniszowicach misje św. w roku 1898, w roku 1913 wymalowano kościół, odnowiono główny ołtarz, wykonano nowe tabernakulum. Ks. Rudolf Dürschlag zmarł w r. 1914 nie przetrzymawszy ciężkiej grypy. Mogiła ks. Rudolfa znajduje się na poniszowickim cmentarzu pomiędzy krzyżem misyjnym, a grobem ks. Kani.

Ks. Franciszek Bartoń

Ks. Franciszek Bartoń przybył z Brosütz. Był absolwentem gimnazjum w Koźlu, studia ukończył we Wrocławiu i tam go wyświęcono. Pracował w miejscowości  Dąbrowa, Fischgrund i Sławięcice. 12.05.1914 r. otrzymał nominację na proboszcza Poniszowic.

Był dobrym gospodarzem naszej parafii. Przeprowadził za własne pieniądze remont probostwa i pomieszczeń gospodarczych, był pierwszym doradcą chłopów, pomagając im odbudować zdewastowane w czasie działań wojennych gospodarstwa. Założył w Poniszowicach 5-morgowych sad, rozpropagował hodowlę trzody i bydła.

Budził aktywność parafian zakładając związki: „Męskie Apostolstwo”, „Związek Młodzieży Chrześcijańskiej”, „Kongregację Mariańską”, „Trzeci Zakon Franciszkański” i dziecięcy „Związek Dzieciątka Jezu”. W gminie wybrano go przewodniczącym rady nadzorczej w Kasie Oszczędnościowo – Pożyczkowej.

W roku 1920 zachęcił mieszkańców gminy do prac na cmentarzu, którego teren trzeba było podnieść o półtora metra. Na jubileusz 750-lecia naszego kościoła w roku 1925 odmalował kościół i poddał gruntownej renowacji organy.

Brakuje nam danych na temat dalszej działalności ks. Franciszka w latach 1925 – 1945. Z ustnych przekazów  wiadomo, że był to dobry gospodarz, bardzo   zaangażowany w życie parafii duszpasterz.

Ks. Franciszek Bartoń zmarł 9.11.1945 r. i został pochowany na parafialnym  cmentarzu.
Po śmierci księdza proboszcza Franciszka Bartonia w 1945 roku parafia Poniszowice była zarządzana przez ks. administratora Winfrieda Steffen, który 11.12.1946 r. został wysiedlony przez UB.

Ks. Winfried  Steffen w tym roku będzie obchodził 100 lat.  Mieszka obecnie w Niemczech.

Ks. Hubert  Sikora

Kolejnym proboszczem naszej parafii  był ks. proboszcz Hubert Sikora pracujący wcześniej  w kościele św. Ducha w Bytomiu. Urodzony 6.07.1903 r. w Wojnowicach  koło Raciborza.

Urzędowanie swoje rozpoczął od obrzędu starego roku 1946.

04.02.1949 roku  ks. Hubert Sikora został odwołany jako proboszcz do Stolarzowic. Na jego miejsce do Poniszowic przyszedł ks. Joachim Morawietz, dotychczasowy wikary parafii Wieszowa.

Ks. Joachim Morawietz

Ks.  Joachim Morawietz rozpoczął swoje urzędowanie w Poniszowicach od  13.02.1949 r.

Ówczesny dziekan Jana Michalec z Rudna  8 marca 1949 roku oficjalnie wprowadził ks. Joachima Morawietz na urząd proboszcza do Poniszowic.

1950  rok – Rok jubileuszowy, w parafii odbyły się Misje święte, które prowadzili ojcowie  Lemanowicz i Kutowski.
22.10.1950 r. obchodzony był nadzwyczajny kiermasz 775-lecie istnienia parafii Poniszowic, kaznodzieją był ojciec Cherubin z Raciborza.
1950 roku założono odgrom ochronny na kościele, dzwonnicy i probostwie – materiał ofiarował Józef Gorell z Poniszowic. 

22.01.1959 roku  ks. Joachim Morawietz opuszcza parafię i za zgodą
Ks. Biskupa Ordynariusza wyjeżdża do RFN. Tymczasowo duszpasterstwo obejmują ojcowie kamilianie z Taciszowa.