Rekolekcje, czas zastanowienia się nad sobą i nad swoim życiem. Czas zatrzymania się na chwilę, wyciszenia i zamyślenia; czas spotkania Boga i spotkania się sam na sam ze sobą.

Rekolekcje wielkopostne to taki szczególny i wyjątkowy czas w roku liturgicznym Kościoła. Jest to czas próby, czas lekcji i nauk, kiedy uczymy się roztropności, mądrości ducha i stajemy się lepsi. Czas rekolekcji jest bardzo znanym aktem pokutnym w Kościele od wieków – aktem duchowych ćwiczeń.

REKOLEKCJE 2024

Wielkopostne Rekolekcje Parafialne w naszej parafii, rozpoczęły  się w środę 20 marca 2024r. Rekolekcje prowadził o. Roman Woźnica misjonarz Klaretyn, pochodzący z Bytomia z osiedla Radzionków-Stroszek, z  parafii pw. św. Michała Archanioła.

Pierwsza Msza św. rekolekcyjna z nauką rekolekcyjną odbyła się 20 marca o godz. 18:00. W pozostałe dni  na Mszach św.  o godz. 8:00 i 18:00. Rano o godz.9:30, w dni rekolekcyjne, dzieci z naszej szkoły podstawowej, przychodziły na nauki rekolekcyjne z o. Romanem.

Ks. Proboszcz Jan Palus zachęcał Wszystkich Parafian do uczestnictwa w naukach rekolekcyjnych i nabożeństwach pokutnych oraz do skorzystania ze spowiedzi św. przed Świętami Wielkiej Nocy. W tym czasie odwiedziny chorych  miały miejsce w sobotę 23 marca po Mszy św. o godz. 9:00 w intencji chorych naszej parafii.

24 marca zakończenie Rekolekcji- Niedziela Palmowa. Poświęcenie palm na każdej Mszy św. Procesja z palmami wokół kościoła na Mszy św. o godz. 11.00.

O. Roman przybliżając nam Zromadzenie Misjonarzy Klaretynów, przypomniał nam, o tym że założycielem  Zgromadzenia Misjonarzy Klaretynów był św. Antoni Maria Klaret – kapłan i misjonarz. Słowo Boże głosił wszędzie, tam gdzie było i nie było to możliwe, na wszelkie już znane lub wymyślane przez niego sposoby: głosem, piórem, rysunkiem, konkretnym zaangażowaniem na rzecz najbardziej potrzebujących, chorych, biednych i prześladowanych. Miał odwagę nieść Ewangelię nawet tam, gdzie było to niebezpieczne – przeżył wszystkie 14 zamachów na swoje życie…

 Misjonarze Klaretyni – to kapłani, bracia i klerycy prowadzący życie wspólne na wzór wspólnoty Apostołów, którzy usiłują osiągnąć ewangeliczną doskonałość naśladując Jezusa Chrystusa poprzez praktykę rad ewangelicznych. Nie identyfikując się z żadnym szczególnym apostolatem, podejmują oni ewangelizację i reewangelizację środowisk zaniedbywanych w duszpasterstwie zachowawczym, celem budowania Kościoła i świata jako wielkiej braterskiej rodziny miłości.

Ojciec Roman Woźnica przypomniał, że zadaniem każdego misjonarza jest głosić Słowo Boże, nieść radosną nowinę na cały świat. Misjonarze odbywają misje wśród ludzi, którzy tego potrzebują. A  Klaretyni, jak mówił O. Roman, są  specjalistami w głoszeniu Słowa – w rekolekcjach, są sługami Słowa w każdej szerokości geograficznej. W tej posłudze kryje się szczególne bogactwo, gdyż jako misjonarze często mają możliwość postrzegania i rozumienia wielu światów – wielu perspektyw religijnych, politycznych, społecznych, gospodarczych wraz z całym bagażem ich specyficznych problemów. Dzięki temu, wracając z Misji do Polski, Misjonarze mogą dzielić się wieloma cennymi spostrzeżeniami dotyczącymi wiary i życia codziennego z różnych miejsc na świecie.

Ojciec Roman przywiózł ze sobą  z Afryki wiele sprzętów i pamiątek. Do czego były one potrzebne na rekolekcjach?

O. Roman zaprezentował nam wszystkie rekwizyty , umieszczając je wokół ołtarza, mówiąc, że to głównie rekwizyty, które miały przypomnieć o świecie misji w Afryce i ideach, które reprezentują. Dla dzieci zaś były atrakcją same w sobie. Dla dorosłych zaś powinny stanowić symbole. Mieliśmy na przykład tam-tamy, które symbolizowały niosącą się w powietrzu – jak dźwięki – wieść o Słowie Bożym. Była też Matka Boża – patronka misji. A na schodach leżał lew – symbol siły i dumy z naszej chrześcijańskiej wiary, która daje nam właśnie moc w codziennym życiu, a także słoń, jako zwierzę mocy, uczy człowieka życia w harmonii z naturą i tworzenia relacji pełnych bliskości i miłości. 

W trakcie rekolekcji wspominał o. Roman  o niektórych klaretyńskich dziełach misyjnych i o pomocy, jaką niesiecie potrzebującym.

Misjonarze Klaretyni mają misyjnego ducha pomagania innym. Jednym z ostatnich dzieł Zgromadzenia Klaretynów jest Fundacja Zostaw Ślad. Została ona powołana do niesienia pomocy wszystkim osobom potrzebującym, zwłaszcza biednym i chorym w Polsce oraz na całym świecie. Obecnie realizowanych jest sześć konkretnych projektów: 1. Wiercenie studni w Bouafle na Wybrzeżu Kości Słoniowej – kontynuacja, 2. Wsparcie sierocińca w Soubre na Wybrzeżu Kości Słoniowej – kontynuacja,  3. Pomoc dla młodzieży z grupy Claret Gospel, 4. Organizacja punktu pomocy biednym (tzw. Caritas) w Bouafle Wyb. Kości Słoniowej.

Więcej informacji można znaleźć na fundacjazostawslad.com.pl. Gorąco polecam tę Fundację Waszym dobrym sercom i zachęcam do angażowania się w pomoc w ten sposób.

Ks. Proboszcz podziękował o. Romanowi za głoszone w naszej parafii nauki rekolekcyjne, życzył zdrowia i  błogosławieństwa w imieniu swoim i wspólnoty parafialnej.

O. Roman na zakończenie dziękował Bogu za te spotkania rekolekcyjne w naszej parafii, księdzu Proboszczowi i oraz wszystkim Parafianom. Życzył nam mocnej  wiary od Jezusa Chrystusa. 

Polecił naszej modlitwie  życie kapłańskie i zakonne.

Polecane strony internetowe:

• Polska Prowincja Misjonarzy Klaretynów
• Fundacja Zostaw Ślad 
• Referat Misyjny Zgromadzenia Klaretynów

W Niedzielę Palmową -24 marca - DIECEZJALNE ROZPOCZĘCIE KONGRESU EUCHARYSTYCZNEGO.

Msza św. w katedrze w Gliwicach o godz. 15.00.

Urodziny Ks. Proboszcza

Z okazji rocznicy urodzin Ks. Proboszcza Jana Palusa, w niedzielę 03 marca 2024 r. została odprawiona Msza Św. w intencji Solenizanta.  Eucharystia zgromadziła w Kościele  wielu Parafian oraz Gości.  Prosiliśmy  wszyscy Pana Boga o błogosławieństwo Boże, Matkę Najświętszą o opiekę dla naszego solenizanta i o zdrowie.  

Po zakończeniu liturgii był czas na składanie życzeń i kwiatów. Z życzeniami przed solenizantem stanęli: Wójt naszej gminy Pan Krzysztof Obrzut, dyrektor naszej poniszowickiej szkoły Pani Dorota Styś,  Pani Gabrysia Konowoł z przedstawicielami uczniów. Życzenia składali również  sołtysi naszej wspólnoty parafialnej, przedstawiciele Rady Parafialnej, Dzieci Maryi, Służba Liturgiczna, druhowie OSP z Niewieszy, a także z wielką radością życzenia  Ks. Proboszczowi złożyła Pani Agnieszka.

Składamy serdeczne podziękowania Ks. Proboszczowi za pracę duszpasterską w naszej parafii i życzymy  obfitości Bożych darów oraz radości płynącej ze służby Bogu i ludziom.

Ks. Proboszcz z serca dziękuje wszystkim za pamięć, życzenia,  życzliwość, modlitwę, udział w Eucharystii oraz Komunię Świętą ofiarowaną w  intencji solenizanta.

Środa Popielcowa

Tegoroczna Środa Popielcowa przypadła 14 lutego. Jest to dzień postu ścisłego, tzn. ilościowy oraz jakościowy. Popielec rozpoczyna okres Wielkiego Postu, który ma przygotować nas, wiernych, do Świąt Wielkiej Nocy.

Tego dnia w czasie Mszy św. Ks. Proboszcz Jan Palus poświęcił  popiół przygotowany z gałązek palm, poświęconych w zeszłym roku  i posypywał nim głowy wiernych.

Ten gest posypania głów popiołem, przypomina o konieczności nawrócenia się, o tym, żebyśmy wrócili do Boga i chcieli się do Niego przybliżać.

Posypanie głów popiołem nie oznacza jednak smutku, przygnębienia. Ten gest przygotowuje nas do godziny chwały, ponieważ niesie nadzieję zmartwychwstania.

ŚWIATOWY DZIEŃ CHORYCH

W sobotę – 10 lutego 2024r. , w Wigilię wspomnienia Matki Bożej z Lourdes w naszym kościele parafialnym o godz. 10.00 Ks. Proboszcz Jan Palus  odprawił  Mszę Św. w intencji chorych, cierpiących, osób w podeszłym wieku oraz pracowników służby zdrowia, opiekujących się ludźmi chorymi i członków Caritas. Obchody Światowego Dnia Chorego były  połączone z udzielaniem Sakramentu Namaszczenia Chorych oraz  błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

„Bracia i siostry, pierwszą formą opieki, jakiej potrzebujemy w chorobie, jest bliskość pełna współczucia i czułości”. [Orędzie Papieża Franciszka na Światowy Dzień Chorego 2024, „Nie jest dobrze, by człowiek był sam”. Leczyć chorego poprzez leczenie relacji].

PEŁNY TEKST ORĘDZIA PAPIEŻA FRANCISZKA

„Nie jest dobrze, by człowiek był sam”. Leczyć chorego poprzez leczenie relacji

„Nie jest dobrze, by człowiek był sam” (Rdz 2, 18). Od początku Bóg, który jest miłością, stworzył człowieka dla komunii, wpisując w jego istotę wymiar relacji. W ten sposób nasze życie, ukształtowane na obraz Trójcy Świętej, jest powołane do pełnego realizowania się w dynamizmie relacji, przyjaźni i wzajemnej miłości. Jesteśmy stworzeni, by przebywać razem, a nie samotnie. I właśnie dlatego, że ów projekt komunii jest tak głęboko wpisany w ludzkie serce, doświadczenie opuszczenia i samotności przeraża nas i okazuje się dla nas bolesne, a nawet nieludzkie. Staje się ono jeszcze bardziej dotkliwe w czasie słabości, niepewności i poczucia braku bezpieczeństwa, często spowodowanych wystąpieniem jakiejś poważnej choroby.

Myślę na przykład o tych, którzy byli przerażająco samotni podczas pandemii Covid-19: pacjentach, którzy nie mogli przyjmować odwiedzających, ale także pielęgniarkach, lekarzach oraz o personelu pomocniczym, wszystkich przeciążonych pracą i odizolowanych na oddziałach zamkniętych. I oczywiście nie zapominajmy o tych, którzy musieli samotnie stawić czoła godzinie śmierci, wprawdzie pod opieką personelu medycznego, ale z dala od swoich rodzin.

Jednocześnie, ze smutkiem dzielę cierpienie i samotność tych, którzy z powodu wojny i jej tragicznych następstw, znajdują i się bez wsparcia i pomocy: wojna jest najstraszniejszą z chorób społecznych, a osoby najsłabsze płacą za nią najwyższą cenę.

Trzeba jednak podkreślić, że nawet w krajach, które cieszą się pokojem i większymi zasobami, czas starości i choroby jest często przeżywany w samotności, a niekiedy wręcz w opuszczeniu. Ta smutna sytuacja jest przede wszystkim konsekwencją kultury indywidualizmu, która wychwala wydajność za wszelką cenę i kultywuje mit efektywności, stając się obojętną, a nawet bezlitosną, gdy ludzie nie mają już siły, by dotrzymać kroku. Staje się wtedy kulturą odrzucenia, w której „ludzie nie są już postrzegani jako podstawowa wartość, którą należy szanować i chronić, szczególnie jeśli są ubodzy lub niepełnosprawni, jeśli «nie są jeszcze potrzebni» – jak dzieci nienarodzone – lub «nie są już potrzebni» – jak osoby starsze” (Enc. Fratelli tutti, 18). Niestety, logika ta przenika również niektóre wybory polityczne, które nie potrafią w centrum umieścić godności osoby ludzkiej i jej potrzeb, oraz nie zawsze sprzyjają strategiom i zasobom niezbędnym do zapewnienia każdej istocie ludzkiej podstawowego prawa do zdrowia i dostępu do leczenia. Jednocześnie, porzucanie osób słabych i ich samotność są potęgowane także przez ograniczenie opieki wyłącznie do usług zdrowotnych, bez mądrego wspierania ich przez „przymierze terapeutyczne” między lekarzem, pacjentem i członkiem rodziny.

Warto, abyśmy raz jeszcze usłyszeli to biblijne słowo: nie jest dobrze, by człowiek był sam! Bóg wypowiada je na samym początku stworzenia, i w ten sposób ukazuje nam głęboki sens swojego planu dla ludzkości, ale jednocześnie, ukazuje śmiertelną ranę grzechu, którą wprowadzamy rodząc podejrzenia, pęknięcia, podziały, a zatem izolację. Grzech dotyka człowieka we wszystkich jego relacjach: z Bogiem, z samym sobą, z innymi, ze stworzeniem. Taka izolacja sprawia, że zatracamy sens istnienia, odbiera nam radość miłości i sprawia, że doświadczamy przytłaczającego poczucia samotności we wszystkich kluczowych etapach życia.

Bracia i siostry, pierwszą formą opieki, jakiej potrzebujemy w chorobie, jest bliskość pełna współczucia i czułości. Dlatego opieka nad chorym oznacza przede wszystkim troskę o jego relacje, wszystkie jego relacje: z Bogiem, z innymi – rodziną, przyjaciółmi, pracownikami służby zdrowia – ze stworzeniem, z samym sobą. Czy jest to możliwe? Tak, jest to możliwe i wszyscy jesteśmy wezwani do zaangażowania się, aby tak się stało. Spójrzmy na obraz Dobrego Samarytanina (por. Łk 10, 25-37), na jego zdolność do zwolnienia kroku i stania się bliźnim, na czułość, z jaką koi rany cierpiącego brata.

Pamiętajmy o tej centralnej prawdzie naszego życia: przyszliśmy na świat, ponieważ ktoś nas przyjął, jesteśmy stworzeni do miłości, jesteśmy powołani do komunii i braterstwa. Ten wymiar naszego jestestwa podtrzymuje nas szczególnie w okresach choroby i słabości, i jest pierwszą terapią, którą musimy wszyscy razem zastosować, aby uleczyć choroby społeczeństwa, w którym żyjemy.

Wam, którzy doświadczacie choroby, czy to przejściowej, czy przewlekłej, chciałbym powiedzieć: nie wstydźcie się swojego pragnienia bliskości i czułości! Nie ukrywajcie go i nigdy nie myślcie, że jesteście ciężarem dla innych. Sytuacja osób chorych zachęca wszystkich do zahamowania nadmiernego tempa, w którym jesteśmy zanurzeni, i do odnalezienia siebie.

W tym okresie zachodzących zmian, w którym żyjemy, szczególnie my chrześcijanie, jesteśmy wezwani do przyjęcia współczującego spojrzenia Jezusa. Troszczmy się o tych, którzy cierpią i są samotni, być może zepchnięci na margines i odrzuceni. Z wzajemną miłością, którą Chrystus Pan daje nam w modlitwie, a zwłaszcza w Eucharystii, uleczmy rany samotności i izolacji. I w ten sposób współpracujmy, aby przeciwdziałać kulturze indywidualizmu, obojętności, odrzucenia, oraz rozwijać kulturę czułości i współczucia.

Chorzy, słabi, ubodzy są w sercu Kościoła i muszą być także w centrum naszej ludzkiej uwagi oraz duszpasterskiej troski. Nie zapominajmy o tym! Powierzmy się Najświętszej Maryi Pannie, Uzdrowieniu Chorych, aby wstawiała się za nami i pomagała nam być twórcami bliskości i relacji braterskich.

Rzym, u Świętego Jana na Lateranie, dnia 10 stycznia 2024 roku.

FRANCISZEK

KONCERT KOLĘD

Okres świąteczny i noworoczny to czas, kiedy w kościołach naszej diecezji rozbrzmiewają najpiękniejsze pieśni Bożonarodzeniowe i pastorałki.

W niedzielę 7 stycznia 2024 roku  o godzinie 15:00 w naszej parafii odbył się koncert kolęd w wykonaniu Aktywnych Seniorów wraz z Grupą Muzyczną „TIME”.

Koncert rozpoczął Ks. Proboszcz Jan Palus od krótkiego wprowadzenia, zachęcając jednocześnie do wspólnego śpiewania. Pięknie wykonane kolędy i pastorałki pokazują, że możemy chwalić Pana Boga nie tylko przez codzienną modlitwę, ale również przez piękno – muzyki i śpiew, które zachwyciły wszystkich obecnych na koncercie, także gości: Wójta Gminy Rudziniec Krzysztofa Obrzuta, Andrzeja Szołtysika - Przewodniczącego Rady Gminy Rudziniec, Ewę Sztyrc - I Wiceprzewodniczącą Rady Gminy Rudziniec, Andrzeja Frejno Radnego Rady Powiatu Gliwickiego.

Kolędy i pastorałki sprawiły, że kościół parafialny jeszcze raz stał się współczesnym Betlejem. Zgromadzeni goście oraz parafianie nie tylko słuchali, ale też wspólnie kolędowali wraz z Aktywnymi Seniorami oraz zespołem Time, którzy wprowadzili zebranych w świąteczny nastrój wykonując szereg kolęd i pastorałek w przepięknych  aranżacjach. Ten wyjątkowy koncert był okazją, aby posłuchać znanych i mniej znanych kolęd i pastorałek, a także by wspólnie pokolędować. Podczas koncertu wyraźnie odczuwalna była unoszącą się radosna atmosfera Świąt Bożego Narodzenia. Słuchacze nagrodzili wykonawców gromkimi brawami.

Ks. Proboszcz Jan Palus podziękował Aktywnym Seniorom oraz członkom Grupy Muzycznej „TIME” za piękny występ oraz wszystkim obecnym na koncercie, którzy przyszli dzielić się bożonarodzeniową radością.

„Mędrcy świata, monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie, chcecie widzieć Dziecię?
Ono w żłobie nie ma tronu i berła nie dzierży,
A proroctwo Jego zgonu, już się w świecie szerzy”.

 W sobotę 6 stycznia przypada Święto Objawienia Pańskiego zwane inaczej Świętem Trzech Króli. Święto to jest jednym z najstarszych świąt w Kościele. Oficjalna nazwa święta brzmi Epifania, co oznacza "objawienie". Epifania, podobnie jak Boże Narodzenie, przedstawia nam Boga, który staje się widzialnym, z tą różnicą jednak, że teraz nie tylko Żydom, ale i poganom okazuje Bóg Syna swego. Kolekta tej uroczystości przeznaczona jest na Misje. Msze św. w naszej parafii  o godz. 8.00, 11.00 i 18.00. Podczas każdej Mszy św.  miało miejsce poświęcenie wody, kadzidła i kredy. Na naszych drzwiach powinniśmy napisać kredą C+M+B 2024, co oznacza " Christus manisionem benedicat " ("Niech Chrystus mieszkanie błogosławi").

W tę uroczystość obchodzimy Światowy Dzień Papieskiego Dzieła Dziecięctwa Misyjnego.

KOLĘDA 2023/2024

Msze Święte dziękczynno – błagalne w intencji rodzin naszej parafii – godz. 17.00

W tym roku, jak w poprzednich latach,  w naszej parafii, zamiast   duszpasterskich wizyt kolędowych w tradycyjnej formie, od 27 grudnia 2023r. do 19 stycznia 2024r. są sprawowane  Msze św. kolędowe w intencji mieszkańców naszej parafii.

Podczas Mszy św. jest udzielane  błogosławieństwo.   Przedstawiciele rodzin, obecni na Mszy św., zabierają do domu przygotowane teksty modlitwy, do wspólnego odmówienia w domach, wodę święconą, poświęcone kredę i kadzidło.

Parafianie już tradycyjnie,  po powrocie do domu zbierają się w gronie rodzinnym na modlitwę kolędową. Ks. Proboszcz dziękuje wszystkim parafianom za obecność na Mszach św. kolędowych i wspólną modlitwę.

Msze św. kolędowe są sprawowane codziennie od poniedziałku do piątku o godz. 17:00. W intencji mszalnej polecane zostały wszystkie rodziny z wyznaczonych miejscowości.

W ostatni dzień roku kalendarzowego – 31 grudnia 2023r. – podczas popołudniowego nabożeństwa o godz. 15.00, dziękowaliśmy Panu Bogu za mijający rok i przepraszaliśmy Go za grzechy i zaniedbania, jakich się w tym czasie dopuściliśmy.

Ks. Proboszcz Jan Palus podsumował rok 2023 z życia parafii, najważniejsze wydarzenia i inicjatywy, które przeżywaliśmy w starym roku, przedstawił parafialne statystyki oraz podziękował parafianom za ich serdeczność i życzliwość, za gościnność i hojność. 

Jednocześnie z nadzieją i ufnością zwróciliśmy się do Pana Boga, aby błogosławił nam w Nowym Roku 2024.